Το ανάγνωσμα αυτό (η γενεαλογία του Χριστού) που μας φαίνεται ανιαρό, είναι τόσο ωραίο στην πραγματικότητα και συνάμα τόσο παρηγορητικό για μας, στον βαθμό που μας δείχνει ότι ήδη ο λαός αυτός της Παλαιάς Διαθήκης συνίστατο και από αγίους και από αμαρτωλούς. Ανάμεσα στα πρόσωπα που απαριθμούνται, ανάμεσα στις γυναίκες που αναφέρονται στη γενεαλογία αυτή δεν λείπουν οι αμαρτωλοί και οι αμαρτωλές. Και όμως όλη αυτή η αλυσίδα οδηγούσε στον Χριστό. Υπάρχει ωστόσο στην αλυσίδα αυτή και ένας σημαντικός αριθμός αληθινών αγίων, τους οποίους τιμούμε εξίσου με τους αγίους της σημερινής Εκκλησίας, επειδή με τον τρόπο τους −έναν τρόπο ακόμη αινιγματικό αλλά πραγματικό− πίστεψαν στον Χριστό, σώθηκαν με την πίστη τους στον λόγο του Θεού και στην υπόσχεση του Μεσσία αυτού που θα ερχόταν.
Οι Πατέρες της Εκκλησίας –έχω στον νου μου, για παράδειγμα, τον άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο και τον άγιο Αμβρόσιο Μεδιολάνων– αρέσκονταν να εντρυφούν στην επίγεια ζωή των αγίων της Παλαιάς Διαθήκης: του Αβραάμ, των Πατριαρχών και τόσων άλλων, επειδή, παρόλο που δεν είχαν ακόμη το πλήρες φως, όπως θα αποκαλυπτόταν εν Χριστώ, υπάκουσαν αληθινά στον λόγο του Θεού, είχαν απόλυτη εμπιστοσύνη στον λόγο αυτό, και είναι για μας, όπως και οι άγιοι της Καινής Διαθήκης και όλοι οι άγιοι της Εκκλησίας, και πρότυπα και μεσίτες.
Πηγή: π. Πλακίδας Deseille, Είσοδος στο Μυστήριο των Μυστηρίων, εκδ. Έαρ.
Αφήστε μια απάντηση