ΑΚΟΥ, ΧΕΛΙΔΟΝΙ

Το βιβλίο κινείται σε δυο άξονες: στον κόσμο των ζώων και στο Ψαλτήρι. Επομένως μπορούμε:

-Να βρούμε αναφορές ζώων στην Αγία Γραφή αλλά και ό,τι γνωρίζουμε από τη σχέση τους με τους αγίους. Θα ήταν, ίσως, χρήσιμο να αναφερθούμε σε κάθε ζώο ξεχωριστά. Για παράδειγμα, ξεκινώντας από τον ήρωα του βιβλίου, το χελιδόνι, ας αναφερθούμε στα πουλιά: το περιστέρι που γύρισε με το κλαδί ελιάς στον Νώε (Γένεσις η.10-11), τον κόρακα που έφερνε ψωμί στον Προφήτη Ηλία (Γ Βασ. Ιζ.4, 6), την μορφή του Αγίου Πνεύματος ως «Περιστερά» (Ματθ., γ 16), τον παπαγάλο του αγ. Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου (« Ήταν κάποτε παιδιά, ο Γέρων Πορφύριος, σελ 63), τη σχέση του αγ. Παϊσίου με τα πουλιά («Βοηθώντας τους νέους» σελ.41) κ.α. Θα βοηθήσει αν έχουμε βρει και εικόνες από τα παραπάνω.

-Μπορούμε να αναφερθούμε σε πληθώρα ζώων όπως τις αρκούδες που συναντούσαν ο αγ. Σεραφείμ του Σαρώφ, ο αγ. Παϊσιος στην Κόνιτσα, η αγ. Σοφία της Κλεισούρας («Συντροφιά με την αγία Σοφία της Κλεισούρας», σελ 24-25). Παρουσιάζεται η ευκαιρία στα παιδιά να δουν πως η αγιότητα αποκαθιστά τη σχέση του ανθρώπου με τα ζώα, όπως εκείνη ήταν στον Παράδεισο (τα άλογα ζώα αισθάνονται την αγιότητα και ημερεύουν). Ακόμη, γίνεται σύγκριση σε τέσσερα επίπεδα: η στάση των αγίων ως προς τα ζώα -αναφορά στο λιοντάρι του βιβλίου-, η στάση εκείνων που τα ειδωλοποιούν -αναφορά στην αγελάδα του βιβλίου-, η στάση εκείνων που τα εκμεταλλεύονται με υπερβολή -αναφορά στο ασημόψαρο του βιβλίου-, η στάση εκείνων που τα σέβονται γι΄ αυτό που είναι -αναφορά στους μοναχούς που συμβιώνουν με τα χελιδόνια στο Μοναστήρι-. Ρωτάμε τα παιδιά ποια συμπεριφορά θεωρούν σωστή και γιατί. Με τα ζώα, μας δίδεται, ακόμη, η αφορμή να μιλήσουμε στα παιδιά για την σοφία του Θεού και τη μεγάλη αγάπη του για τον άνθρωπο, καθώς του έφτιαξε έναν πανέμορφο κόσμο να κατοικεί, με κάθε λογής πλάσματα.

-Σε επίπεδο κατασκευής/χειροτεχνίας, μπορεί να γίνει μια ομαδική εργασία: πριν το εκπαιδευτικό πρόγραμμα έχουμε πει στα παιδιά να έχουν μαζί τους σκίτσα και εικόνες ζώων -αποφεύγουμε τα κόμιξ- (είτε από περιοδικά και εφημερίδες, είτε από το διαδίκτυο, με τη βοήθεια των γονέων). Σε μεγάλο χαρτόνι έχουμε κολλήσει το πρόσωπο του Χριστού ή το σώμα Του κατά το ήμισυ ή ολόκληρο, σε στάση ευλογίας. Γύρω από τον Κύριο τα παιδιά κολλούν τα ζώα που έφεραν. Το αποτέλεσμα της εργασίας θα είναι σαφώς καλύτερο αν βάψουν προηγουμένως το χαρτόνι με τέμπερες, σε διάφορα χρώματα. Στο τέλος αναρτούμε την εργασία μας στον χώρο του εκπαιδευτικού προγράμματος.

-Αναφορικά με τους ψαλμούς, μπορούμε μαζί με τα παιδιά να τους εντοπίσουμε στα λόγια του χελιδονιού και να τους σχολιάσουμε με παραδείγματα από την καθημερινότητα. Το ίδιο ισχύει και για την πρώτη δραστηριότητα, στο τέλος του βιβλίου. Παράδειγμα: σελ. 21 «Εν τω επικαλείσθαι με εισήκουσάς μου, ο Θεός της δικαιοσύνης μου…» -η αδυναμία μας απέναντι στις δυσκολίες της ζωής (αναφέρουν τα παιδιά ή εμείς π.χ το διάβασμά τους στο σχολείο, οι σχέσεις τους με τους συμμαθητές)/ η ανάγκη μας να ζητάμε τη βοήθεια του Θεού/ η απάντηση του Θεού που έρχεται διακριτικά (στο βιβλίο: μέσω του Ηγουμένου) κ.α.

-Το βιβλίο επικεντρώνεται στη μετάνοια που έχει τη δύναμη να «ανοίξει τις πύλες του Παραδείσου». Συζητάμε γι΄ αυτό με τα παιδιά, αναφερόμενοι σε κοινά ανθρώπινα ελαττώματα (ψέμα, θυμός, υπερηφάνεια, εγωισμός, αυταρέσκεια κ.α) και στο πώς μπορούμε να τα αποφεύγουμε. Είναι μια καλή αφορμή να τους θυμίσουμε το μυστήριο της εξομολόγησης. Τα γράφουμε σε καρτέλες και σε άλλες τόσες γράφουμε τις αντίστοιχες αρετές (π.χ. θυμός/πραότητα). Ζητάμε από τα παιδιά να βρουν τα ζευγάρια στις καρτέλες. Ύστερα ανατρέχουμε στο βιβλίο και τα ρωτάμε ποια τα ελαττώματα και ποιες αρετές αναγνωρίζουν στην συμπεριφορά κάθε ζώου.