Ο Φρίξος Δημητριάδης γεννήθηκε στην Τεμβριά της Λευκωσίας στις 14/10/1930. Φοίτησε στο δημοτικό σχολείο της Τεμβριάς, στο Ελληνικό Γυμνάσιο Λεμεσού και στην Αμερικανική Ακαδημία Λάρνακας. Σπούδασε Μαθηματικά στο πανεπιστήμιο Αθηνών κι έκανε μεταπτυχιακὰ στο University of London, Institute of Education.
Εργάστηκε ως καθηγητής μαθηματικών στα δημόσια Γυμνάσια και Λύκεια της Λεμεσού, για όλα τα εργάσιμα χρόνια της ζωής του.
Ως μαθητής, υπήρξε από τα πρώτα στελέχη της Ορθοδόξου Χριστιανικής Ενώσεως Νέων (ΟΧΕΝ) Λεμεσού, του πατρός Σολομώντος Παναγίδη και της ΟΧΕΝ Λευκωσίας του Παπασταύρου Παπαγαθαγγέλου. Στην Ελλάδα, ως φοιτητής, υπήρξε ενεργό μέλος της Χριστιανικής Φοιτητικής Ενώσεως (ΧΦΕ) Αθηνών.
Τον Ιούνιο του 1956, αφού έτυχε στρατιωτικής εκπαίδευσης στην Αθήνα, διέκοψε τις πτυχιακές του εξετάσεις, επέστρεψε στην Κύπρο και ανέλαβε δράση στην ΕΟΚΑ, ως τομεάρχης Σολέας, ενώ παράλληλα υπηρετούσε στο Γυμνάσιο Σολέας. Συνελήφθη από τους Άγγλους για την εθνική δράση του, βασανίστηκε στα ανακριτήρια Πλατρών, Ομορφίτας και Λεύκας και κλείστηκε στα κρατητήρια Πύλας απ’ όπου δραπέτευσε κατόπιν εντολής του αρχηγού της ΕΟΚΑ Διγενή, μαζί με τους Φώτη Πίττα και Ανδρέα Κάρυο που έπεσαν στον Αχυρώνα Λιοπετρίου και τον Χριστάκη Τρυφωνίδη. Βγήκε αντάρτης και ανέλαβε πάλι τη διοίκηση του τομέα της Σολιάς μέχρι το τέλος του ένοπλου αγώνα.
Ασχολήθηκε με τη μουσική κι έπαιζε διάφορα μουσικά όργανα. Συνοδεύει με μαντολίνο τα τραγούδια των δίσκων που κυκλοφόρησε ο αείμνηστος Παπασταύρος Παπαγαθαγγέλου. Υπήρξε μαθητής του μεγάλου Κύπριου μουσουργού Σόλωνα Μιχαηλίδη, με τον οποίον μελέτησε αρμονία και μουσική ανάλυση, τόσο από κοντά αλλά και στη συνέχεια μέσω αλληλογραφίας. Το 1949 διηύθυνε την αποτελούμενη από εκατόν σαράντα μέλη τετράφωνη χορωδία του Λανιτείου Γυμνασίου Λεμεσού που τραγούδησε πολυφωνικά έργα των Χάυντν, Μέντελσον και Σόλωνα Μιχαηλίδη.
Μελοποίησε τραγούδια που τραγουδοῦσαν οι πολιτικοί κρατούμενοι στα κρατητήρια Πύλας την εποχή του ένοπλου αγώνα της ΕΟΚΑ. Τα τραγούδια αυτά τα παρουσίαζαν με μονωδία και χορωδία στις εθνικές γιορτές που διοργάνωναν οι κρατούμενοι αγωνιστές.
Διετέλεσε αντιπρόεδρος και ταμίας του Ορθόδοξου Ιεραποστολικού Συλλόγου «Ο ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ» Κύπρου.
Συνέχισε την εθνική του δράση με ομιλίες σε σχολεία, συλλόγους και ιδρύματα της Κύπρου, της Ελλάδας και της Αυστραλίας μέχρι το τέλος της ζωής του. Έχει αφήσει πλούσιο συγγραφικό έργο και ιστορικό αρχείο.
Εξέδωσε τα βιβλία «ΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΝΕΩΝ – Το παράνομο περιοδικό της ΕΟΚΑ για τους μαθητές των δημοτικών σχολείων», «Παναγιώτης Τουμάζος», «Βασανιστήρια — Πλάτρες – Ομορφίτα – Λεύκα» και «Η ηρωική απόδραση — Δύνασθε να αποδράσετε».
Νυμφευμένος με την Άννα, το γένος Χαραλαμπίδη, απέκτησε τέσσερα παιδιά, έντεκα εγγόνια και δυο δισέγγονα. Έφυγε από τη ζωή στις 29 Δεκεμβρίου 2018, σε ηλικία 88 χρονών.
Δείτε όλα τα βιβλία του εδώ.